Pod względem urbanistycznym Rawicz uważany jest za największą i najbardziej reprezentatywną realizację w Wielkopolsce po 1500 roku. O jego randze świadczy tak układ urbanistyczny jak i wiele cennych obiektów zabytkowych, które mają wielką wartość historyczną. Zachowane w całości pierwotne założenie urbanistyczne ma kształt prostokątna - przeciętego osiami komunikacyjnymi z szachownicowym układem ulic wewnętrznych i ciasną zabudową obrzeżną kwartałów. Charakterystyczna jest oś historyczna Rynek - Plac Wolności - Zespół Klasztorny (zmieniony na Dom Poprawy, a później na istniejące do dziś więzienie).
Ratusz
Wzniesiony ok. 1683 r., spalony w 1707 r. Obecnie murowany, zbudowany w latach 1753-1756 wg projektu architekta Leopolda Ostritza z Trzebnicy, staraniem właścicielki Katarzyny z Sapiehów Sapieżyny. Restaurowany w 1853 r. i 1967 r. Murowany z cegły, otynkowany. Na rzucie prostokąta, dziewięcioosiowy. Wnętrze w układzie dwutraktowym nieco przekształcone, z obszerną sienią na osi, w której znajdują się schody na piętro. W kilku pomieszczeniach parteru sklepienia kolebkowe z lunetami. W sieni na zachowanej belce stropowej fragment daty 1753.
Planty Jana Pawła II
Kościół pw. św. Andrzeja Boboli
Kościół pw. św. Andrzeja Boboli, poewangelicki. Pierwotnie p.w. Św. Trójcy, konstrukcji szkieletowej, wzniesiony w 1639r. jako ewangelicki. Zniszczony w 1707 r. Następny z 1724 r. spłonął w 1801 r. w pożarze miasta. Obecnie, murowany, zbudowany w latach 1803-1808 przez budowniczego Krausego z Poznania, wg projektu z 1802 r. Karola Gottharda Langhansa; spalony w 1915 r., rekonstruowany w 1917 r. z wykorzystaniem murów obronnych. Od 1945 r. katolicki. Późnoklasycystyczny.